Gast English






Album : Lijnen en Letters

gedichten bij werk van verschillende kunstenaars

Gerrit van Schuppen

Blad : 1 2 3 4 5 6

vorig blad | volgend blad | overzicht

Ingevoerd door SAGE

 

 
 
 
 
Stad III, Michel Snoep
klik op een foto om te vergroten
Klik op de foto voor vergroting
 
Uitgebreide beschrijving | Pagina groot
 
Fusie

lichtgrijze lijnen
landschap
van knobbelig beton

kuil van stilte
waarin krassende nagels
denkrimpels schrijven

stille feiten
glijden langs panden
waas van verschiet

zwevend van plastic
het vliegtuig
askegel op de lucht

regen roffelt
vermomming
van strepen naar plassen

toch plots nog
schuift zonlicht
over vleugels langszij



Gerrit van Schuppen
Voeg zelf een opmerking toe

 
 
Gebogen, Frits Kloppers
klik op een foto om te vergroten
Klik op de foto voor vergroting
 
Uitgebreide beschrijving | Pagina groot
 
Gebogen

breekbaar kromt
de bronzen dwaler
over eigen ruimte

vingers rapen
vol van zinnen
tegenspraken bloot

nobel tegengif
sijpelt over
lege handen

toont geboorte
vol van sporen ijs-
vermaak met pluizen

bol van warmte
ver onzeker
zacht en vreemd

in ogen zonderling
verschuivend
langs een fraaie boog



Gerrit van Schuppen
Voeg zelf een opmerking toe

 
 
Dickey, Pieter Zandvliet
klik op een foto om te vergroten
Klik op de foto voor vergroting
 
Uitgebreide beschrijving | Pagina groot
 
Dartelen

weinig bagage
nauwe blikvelden
barstjes op het podium

een koele kamer
als wachtruimte
als illustratie

in de ochtendstilte
springplank
voor onverschilligheid

menselijke lijnen
weerwerk in
schaamteloze contouren

pornografie
naast een teiltje water
gekroond met grimmigheid

zwemmend
in filmbeelden
is het ademen schreeuwen



Gerrit van Schuppen
Voeg zelf een opmerking toe

 
 
Beaty Czetö
klik op een foto om te vergroten
Klik op de foto voor vergroting
 
Uitgebreide beschrijving | Pagina groot
 
Blauwe ruimte

strepen, haaks op elkaar
gemaakt door wie en
waarom daar op het blauw
van de wand, zo wit,
zo krassend
boven de vloer
vol van zijn onkruid

de strepen, ze bewegen,
ze steken zich
tot kruisen, verdelen
het blauw
met hun weifelend wit

iets in de tijd, later,
als het blauw van het wit is
ontdaan, tipt bladgroen
aan uitgestoken vingertoppen

... alsof ze niet waren,
de strepen,
er nooit zijn geweest



Gerrit van Schuppen
Voeg zelf een opmerking toe



vorig blad | volgend blad | overzicht