|  | 
|  | 
| Laatste wens, Adriaan Bontebal | 
|  Klik op de foto voor vergroting
 | 
|  | 
| Uitgebreide beschrijving | Pagina groot | 
|  | 
|  | 
| MIJN LAATSTE WENS
 Als ik dood ben
 wil ik worden
 geplastificeerd
 in vlammend rood
 en worden bijgezet
 in de noordwesthoek
 van de zitkuil
 
 En een advertentie
 In Avenue en VT-wonen
 
 
 © Adriaan Bontebal
 uit: De vuilnisman komt in elke straat
 
 
 Adriaan Bontebal is schrijver van (korte) verhalen, gedichten en columns. Dat doet hij al sinds hij heeft leren schrijven. Sinds 1982 draagt hij regelmatig voor uit eigen werk. Er zijn inmiddels dertien bundels aan hem verschenen (de laatste: Katten Vlooien, korte verhalen) en werk van hem is te vinden in zo'n dertig verzamelbundels. Zo staat er een gedicht van hem in de laatste Dikke Komrij. Adriaan Bontebal
 | 
|  | 
|  | 
| Sprookje, Alexis de Roode | 
|  Klik op de foto voor vergroting
 | 
|  | 
| Uitgebreide beschrijving | Pagina groot | 
|  | 
|  | 
| Sprookje
 Gisteren liep ik langs je zonder te groeten,
 en jij groette mij evenmin - weet je nog
 dat we het deden?
 Weet je nog
 
 dat we onze dagen kozen als witte kiezelsteentjes,
 die we een voor een lieten vallen
 om altijd terug te kunnen keren
 naar de eerste dag?
 
 Maar toen we terug wilden zagen we
 dat de bosgrond bijna leeg was.
 Hier en daar lag nog een kiezel,
 half bedekt door blaadjes en opgespatte modder,
 bezig in de grond te verdwijnen.
 
 Toch bleven we zoeken naar een pad,
 ik zei hou mijn hand vast, je hield m'n hand niet vast,
 het werd donker. Tussen de bomen
 hoor ik nog af en toe je stem,
 steeds verder weg.
 Verder weg.
 
 
 © Alexis de Roode
 uit: Geef mij een wonder (Uitgeverij Podium, 2005)
 
 
 Alexis de Roode - 1970. Debuteerde in november met de dichtbundel Geef mij een wonder, waarover Poëzierapport schreef: 'De Roode kijkt naar de wereld met wonderogen.' Geeft regelmatig voordrachten en won diverse podiumprijzen. Schrijft reisverhalen voor Sp!ts en fotografeert biologische boeren voor de kost. Alexis de Roode
 
 
 | 
|  | 
|  | 
| Oude gelieven, Anneke Claus | 
|  Klik op de foto voor vergroting
 | 
|  | 
| Uitgebreide beschrijving | Pagina groot | 
|  | 
|  | 
| OUDE GELIEVEN
 er zijn nog brieven
 die bij het eerste lezen
 hen soms deden beven
 maar nu na vele malen
 als gebeden, gesleten
 door het tij
 
 aan de wand
 een kolkende zee
 die hij voor haar
 en zij niet mooi
 met halve woorden
 spreken zij
 
 en elke blik volstaat
 en elke dag is weer
 het einde van een feest
 tussen de gevallen meubels
 ligt het gesprek languit, voldaan
 in rook en zoenen opgegaan.
 
 
 © Anneke Claus
 uit: BONZAI! (Uitgeverij Passage, 2005)
 
 
 Anneke Claus (1979) is dichter, vertaler, festivalorganisator en docent Frans aan de Volksuniversiteit. Ze publiceert regelmatig in bloemlezingen en literaire tijdschriften, treedt op bij festivals als Crossing Border, de Wintertuin en Gedignag, en geeft poëzieworkshops op middelbare scholen. Haar debuutbundel BONZAI! verscheen in november 2005 bij Uitgeverij Passage. Anneke Claus
 
 
 
 
 | 
|  | 
|  | 
| Arnoud Rigter | 
|  Klik op de foto voor vergroting
 | 
|  | 
| Uitgebreide beschrijving | Pagina groot | 
|  | 
|  | 
| we strepen elkaars dank tegen elkaar wegen ontboeten ons in een elastisch tolerantiekleed
 met een tegendraads patroon haaks gestikt uit
 kom jij je in me, kom ik me in je
 kom jij me in me, kom ik je in je
 kom jij je in je, kom ik me in me
 kom jij me in je, kom ik je in me tegen,
 wat we zo strak rond ons spannen
 als onze persoonlijkheden kunnen rekken
 
 jouw hart wordt een pacemaker voor de mijne
 die tikt dezelfde schoksignalen weer terug
 samen escaleren wij
 
 
 © Arnoud Rigter
 
 
 Arnoud Rigter (1978) concentreert zich sinds zijn architectuurstudie op zijn beeldende kunst en poëzie. In 2006 debuteerde hij met een in drietal geschreven bundel “PARAGRAAF 2.3 I LOVE YOU”. Hij hoopt nooit te beseffen dat hij rond zeepbellen eigenlijk niet moet papier-macheën om ze te kunnen bewaren. Arnoud Rigter
 
 |