| |
| |
| Arcadia, René Brandhoff |
Klik op de foto voor vergroting |
| |
| Uitgebreide beschrijving | Pagina groot |
| |
|
Arcadia
hoe
het is
wat zal ik zeggen
dat veranderen van je wezen
als je plaatsneemt achter de arcade
en elke vezel in die tengere gedaante
de deining van papier naar snaren draagt
wanneer hout en ’s katers betreurde darmen als en snaren
in een onverwachte constellatie samengaan van ’t samengaan
die na hun dood door vrouwenhand
tot leven komen, geluid dat slechts geluid dat
Aeolus ooit bedenken kon het naakte
als het naakte pluimvee pluimvee
mijn armen bevliegt
om nooit meer tot leven
nee nooit meer komen
in de stilte
te verdwijnen nooit
zo zal ik ‘t verdwijnen
jou vertellen
hoe
dat mijn
is armen
hoe onverwacht
dat door
nooit vrouwenhand
als
elke papier
vezel en snaren
hoe in deining
dat
is als je wezen
hoe elke verzel
dat in me reaakt
nooit
in de stilte
stilte van mijn
hoe armen
dat
is zo zal
hoe ik ‘t
dat jou
tot
leven zo zal
komt ik ‘t
hoe jou
het is
wat zal ik zeggen
dat veranderen van je wezen zo
als je plaatsneemt achter de arcade
en elke vezel in die tengere gedaante ik
de deining van papier naar snaren draagt
wanneer hout en ’s katers betreurde darmen
in een onverwachte constellatie samengaan
die na hun dood door vrouwenhand
tot leven komen, geluid dat slechts
Aeolus ooit bedenken kon
als het naakte pluimvee
mijn armen bevliegt
om nooit meer
nee nooit meer
in de stilte
te verdwijnen
zo zal ik ‘t
jou vertellen
© René Brandhoff
René Brandhoff: enigszins gesloten type dat dichter wil zijn, in bezit van virtueel uitzicht op zee want geboren op het water, midden vorige eeuw. Gebruikt taal voor zichzelf als behang voor stille momenten. Soms aanwezig op het wereldweb, drukt zich (nog) voor podia en geeft zich niet uit als dichter.
René Brandhoff |
| |
| |
| HAVANA VIEJA HAVANA CRAZY, Rik van Boeckel |
Klik op de foto voor vergroting |
| |
| Uitgebreide beschrijving | Pagina groot |
| |
|
HAVANA VIEJA HAVANA CRAZY
Het schuimend orkest van golven
tettert zout in mijn oren
oh Havana Vieja Havana Crazy
oh Malecón veel bezongen
boulevard van flanerende zonnestralen,
crazy Malecón met je gitaren en bongo's
in de passie van la noche Habanera
Malecón que tal El Malecón
Malecón Buena Vista Malecón
het diepdoorgroefde gelaat
van de kleurrijke barrio zingt
gooi haar arm over me heen
draai opnieuw
en kijk haar aan, meteen
mijn blauwogige vleugels
ontsluierd door magische rumba
volgen haar tot ochtendtrompet
middagzon en son op Coebaah
oh Coebaaah de latino
samenklank orkestreren
toengg tá tá toengg
zij verdwijnt in de nacht
i-a-ga-gunga i-a-ga-gunga
een warme noot
zij danst niet meer
op mijn ritme
RUMBA TIMBA
HABANERA
Juni 2005
Rik van Boeckel is dichter, musicus en journalist. Vanaf 1982 treedt hij op als dichter, zichzelf begeleidend met slagwerk. Hij verwierf faam als popdichter en trad door het hele land op. Hij bracht de dichtbundel “De witte makedonika” uit (1999) en de reisverhalenbundel “Het loslaten van Atlas” (2005). Zijn reizen naar Cuba beschrijft hij in het nog te verschijnen boek “De zingende palmen van Cuba”. Rik van Boeckel
|
| |
| |
| post-patroonbehangpoëzie, roop |
Klik op de foto voor vergroting |
| |
| Uitgebreide beschrijving | Pagina groot |
| |
|
post-patroonbehangpoëzie
links begonnen bloemen gaan
in rechtse vlinders over
halve sterren lonken naar
een lullig schijfje maan
ook na uren stoten
trekken duwen en strijken
blijkt het uitzicht gestreept
er blijken sterren verzakt
een maan sluit niet aan
en achter de vlinders
is de lucht blijven staan
kleefkrachtige getuigenis
dat behang pas een gedicht is
als de essentie ontwricht is
vandaar deze achterkant
© roop, 2005
roop (z-h) schrijft met afwisselend succes betere en slechtere gedichten over verschillende dingen, maar ook wel over dingen die hetzelfde zijn. sinds enige tijd draagt hij zijn gedichten ook voor, maar het schrijven van gedichten vindt hij nog steeds een stuk eenvoudiger dan het voordragen ervan. op zijn webstek www.roop.web-log.nl staat meestal wel een actuele keuze van zijn gedichten commentaarloos te verkommeren. |
| |
| |
| Modern liedje met veel gevoel, SAGE |
Klik op de foto voor vergroting |
| |
| Uitgebreide beschrijving | Pagina groot |
| |
|
Modern liedje met veel gevoel
'Een ontploffing zal altijd verrassen, maar ik wou dat ik weer eens echt bang kon zijn'
wat kaarten besteld
in belicht verlangen
naar vlotjes klimmen
in geroken schepping
'Wat zegt u meneer?'
'Als ik al iets zei, dan zeker iets over een ontploffing'
hij probeerde
het nog leuk te maken
met wonderbare vermenigvuldiging
van strookjes boomkruin op het hemeldak
'Hoewel, de angst mag natuurlijk niet gaan overheersen'
'Wat u zegt meneer'
in embryonaal zowel als in vergevorderd stadium
schreeuwt de bouwkunde om ingrijpen
hij voelde dat wel
maar bleef bij eerdere ontploffing
'Ja, wat ik zeg, weertje niet?'
© SAGE, 2006
SAGE: een duo!
(Saskia van Herwijnen & Gerrit van Schuppen)
Pleegt zich te manifesteren via kunstjes en lettertjes.
Combineert deze twee disciplines vaak in hun werk.
Waarbij woorden vorm worden en vormen woorden.
Proeven? Zie hun i-site: www.geveejes.web-log.nl
|
