| |
| |
| Onrust in huis, Sander Koolwijk |
Klik op de foto voor vergroting |
| |
| Uitgebreide beschrijving | Pagina groot |
| |
|
Onrust in het huis
Er heerst onrust in dit huis,
muren stijf en recht
gordijnen aan dunne draad
plafond kijkt dreigend neer
boven vloer die krapjes ligt
in ruimte die huiskamer is.
Buurman met scheef oog door raam
entree door jaren heen gezakt
journaal schreeuwt brand, reclame veel
m’n lief te zwaar en ik in hoek,
kijkend naar witte muur,
kruis lijdend aan de wand,
stoelen in vicieuze kring,
Chippendale al weken dwars op plek
bundels er wel in, maar willen weg,
lampen zijn op zoek naar mij
muziek roept mijn voetstappen na
en al ben ik aan dit huis gehecht
bij dit decor is er geen rol meer
voor mij weggelegd.
Het is de hoogste tijd dus dat ik ga,
nacht onder ander dak verdrijf.
Dan kom ik morgen wel terug
om muren opnieuw aan te kleden
en dingen te veranderen van plek,
totdat ik mij hier weer hervind
en rustig wachten kan,
tot de onrust weer opnieuw begint.
© Sander Koolwijk
uit: Onder dak (uitgeverij Holland, 2005)
Sander Koolwijk is dichter en klimmer. In 2005 verscheen "Onder dak" bij Uitgeverij Holland en werd hij Nederlands kampioen Podiumdichten. Voor meer info, boekingen en workshops: Sander Koolwijk
|
| |
| |
| Doornroosje op de sofa, Sven Ariaans |
Klik op de foto voor vergroting |
| |
| Uitgebreide beschrijving | Pagina groot |
| |
|
Doornroosje op de sofa
Soms wil ik slapen, enkel maar slapen
Niet dat ik moe ben, maar meer moedeloos
Soms vormt de toekomst een wolk van waanzin
die dreigend haar schaduw mijn hersens in loodst
Een donkere wolk met mijn buien in botsing
Een kletterend onweer dat niemand begrijpt
Waar kan ik schuilen? Ik wacht op verlossing
en hoop dat een uiltje de waanzin verdrijft.
© Sven Ariaans
Sven Ariaans (1969) is een podiumdichter pur sang. Hij schrijft "epische rap"; verhalen verpakt in ritme en rijm. Hij won de eerste Nederlandstalige Poetryslam in Festina Lente (1998) en trad daarna op door het hele land. Hij stond o.a. op Lowlands, de Uitmarkt en Poetry International. In 2004 werd hij nationaal kampioen poetryslam. Sven Ariaans
|
| |
| |
| Tine Moniek! |
Klik op de foto voor vergroting |
| |
| Uitgebreide beschrijving | Pagina groot |
| |
|
je mag wel eens een keer verdwijnen
dat zal toch wel - zo vroeg of laat
moeten we één of twee keer minder
blazen in de kamer naar elkaar
spinnen die je meebracht woelen,
voelen zich thuis in mijn gemoed
elke nacht glijden ze traag op
muur en raam tot weer terug
soms rol ik me rood tot oorlog
en spuw ze met het zonlicht uit
jouw web maakt je dag - je opent
mijn keel - blaast roet in verleden
ik goochel wel ooit een spijt op je voeten
ik goochel wel ooit een kruis op je schoenen
en dat het me niets doet
en dat het me niets doet
© Tine Moniek!
Tine Moniek! (1979, Kortrijk) : Kleine meisjes worden groter. Woorden krioelen dagelijks in haar hoofd en tussen neus en lippen door. Ze zijn onder andere op te vangen op www.tinemoniek.be
|
| |
| |
| Op de rug, Tjitse Hofman |
Klik op de foto voor vergroting |
| |
| Uitgebreide beschrijving | Pagina groot |
| |
|
Op de rug
Okee
maar doe het zachtjes
Doe het zacht
met harde hand dan
Of hard met
zachte hand
Doe het kort
maar net te lang
Doe het lang
maar iets te kort
En dan langzaam
langzaamaan sneller
Ja daar..hm.
© Tjitse Hofman (uit: Roodvocht, Passage 2003)
Tjitse Hofman, (Assen, 1974). Groeide op in het Drentse dorp Gasteren, waarna hij naar Groningen verhuisde ter onvoltooiing van zijn studie, wat uitmonde in de oprichting van de Dichters uit Epibreren (1994). Met de levendige voordrachten van dit poëzie/ muziekgezelschap heeft hij menig podium in binnen-en buitenland beklommen en werd bekroond met de ‘Johnny van Doorn Prijs voor de Gesproken Letteren 2003’.
Bundels: TV 2000 (Passage,1999) en Roodvocht (Passage 2003). Tjitse Hofman
|
| |
| |
| Waarom ik geen gordijnen heb, Vrouwkje Tuinman |
Klik op de foto voor vergroting |
| |
| Uitgebreide beschrijving | Pagina groot |
| |
|
Waarom ik geen gordijnen heb
Andere ramen zijn wit en blauw en gebloemd,
hebben streepjes en ballen en luiken.
Mijn ramen zijn zwart,
de enige zwarte in de straat.
Dat is overdag. 's Avonds sluiten de anderen
zich op achter hun witte blauwe bloemen,
hun kantjes en ruiten.
Ik heb zwart en ik geef licht.
Ik ben er al van verre.
Door mijn open oog sta ik
ongezien te kijken.
Ik eet, en iedereen eet mee.
Alle licht dat er is wil ik.
Allemaal voor mij, naar binnen.
© Vrouwkje Tuinman
uit: Vitrine (Nijgh & Van Ditmar, 2004)
Vrouwkje Tuinman (1974) publiceerde de dichtbundel Vitrine en de roman Grote acht. Ook organiseert ze literaire evenementen, schrijft ze columns, publiceert ze bloemlezingen en treedt ze regelmatig op tijdens festivals en literaire avonden. Momenteel werkt zij aan korte verhalen en aan een nieuwe dichtbundel, die in januari verschijnt. Vrouwkje Tuinman
|
