van een man in de nacht voor een raam

kijkt door een raam, ziet zwart, een uitgelopen restje
blauw. bedenkt een troebele melkweg of dat een open
gesneden rokerslong niet leeg is, maar met niets is
gevuld, dat wat het iets omvat, het tussen de tanden

neemt, door elkaar schudt, opnieuw ordent, terug
brengt tot de kern: cel in een membraan. een man
in een kamer voor een raam drukt zijn vingertoppen
tegen het glas, wil naar buiten, wil buiten woekeren.

komt in opstand tegen het niets, vervloekt de belofte
van iets. van lucht, een ziel, een kans, een opening,
een doorgang naar elders of eerder, een wormgat door
de tijd, zoals hij zich zijn vader herinnert, zomaar

weet dat het onvermijdelijk wordt om bretels te kopen.
houdt zijn broek op, heeft plotseling met twee handen
iets te doen. blijft vannacht nog, blijft voor het raam.


© Erwin Vogelezang


Erwin Vogelezang is in 1971 in Den Haag geboren. Daar woont hij, inmiddels met vriendin maar zonder snor, nog steeds. Houdt van moderne Amerikaanse literatuur, muziek, Tsjechisch bier en Indiaas eten, maar minder van de dood. Debuut Bladluis is in mei 2006 verschenen in de Windroosreeks. Erwin Vogelezang